Er is een tijd van komen en een tijd van gaan:
Regelmatig zoemt er, als wel vaker, een liedje uit mijn jeugd door mijn door mijn hoofd:
“Door de wereld gaat een woord en het drijft de mensen voort,
Breek uw tent op, ga op reis, naar het land, dat ik u wijs.”
Die woorden, voortdrijven, tent op breken en op reis gaan, fascineerden me. Ik associeerde dit met de beelden uit de kinderbijbel over de uittocht uit Egypte en het verhaal van Abraham. Vanuit mijn veilige thuis leek me niet aanlokkelijk en ook angstig al het vertrouwde en bekende achter te laten en op reis te gaan met een onbekende bestemming. Vertrouwend op een onzichtbare God die je zal leiden. Ik vond dat lastig voor te stellen. Gelukkig bleek uit de verhalen ook dat het woord van God betrouwbaar was en Hij zowel zijn volk alsook Abraham naar een veilige bestemming leidde, dat dan weer wel.
Nu, jaren later, moet ik bij deze herinnering glimlachen. Zoveel jaren ouder en wijzer te zijn, en na meerdere keren mijn tenten te hebben opgebroken en op weg te zijn gegaan, in vertrouwen op God, hebben geleerd dat het goed komt als je met Hem op weg gaat. ‘Het land’ bleek steeds anders dan ik zelf had gedacht en gehoopt en de weg was niet altijd even gemakkelijk, maar er bleek steeds voor mij, voor ons, gezorgd.
Kerkelijk werker zijn in Aalten was ‘het land’ dat God mij vier jaar geleden wees. Ik dacht dat ik in hier tot aan mijn AOW- leeftijd zou blijven werken, maar dat blijkt niet zo.
Onverwacht bleek het voor zowel mijn man alsook voor mij mogelijk, vervroegd met pensioen te gaan en we besloten beide van deze mogelijkheid gebruik te maken.
Dat betekent dat het weer tijd is, ‘mijn tent op te breken en op reis te gaan’. Tot en met 30 september zal ik nog in Aalten werkzaam zijn, daarna beginnen mijn man en ik aan een nieuwe levensfase en zien we opnieuw uit naar ‘het land dat God ons wijzen zal’.
Met een hartelijke groet,
Wilma de Jong,
kerkelijk werker pastoraat wijk Noord-Geel