Mag ik me even voorstellen?

Ik ben Harry Peterkamp, ben 64 jaar jong, trotse en blije vader van Romee (21) en per 1 september mag ik de koster zijn van de Oude Helenakerk.

Mij is gevraagd iets te vertellen over mezelf.

Onlangs las ik in Kerkvenster dat de kerkrentmeesters op zoek waren naar een nieuwe koster voor de Oude Helenakerk. Dat zette mij aan het denken. Zou dat iets voor mij kunnen zijn?

Mijn dierbaarste herinnering aan deze kerk is die op 6 juli 2003 toen onze dochter hier gedoopt is door ds. Yntema, tijdens een mooie dienst.

En pas nog was daar de Mannenzangavond en toen heb ik met vele andere mannen uit volle borst de mooiste liederen gezongen. Heerlijk! En toen wist ik eigenlijk al wel dat ik het een eer zou vinden om koster te worden van deze prachtige kerk.  

Enkele jaren terug ben ik gestopt met mijn baan in het onderwijs, waar ik een kleine 40  jaar met veel plezier en passie werkzaam ben geweest. De eerste jaren als leerkracht en de laatste 22 jaar als schoolleider van verschillende basisscholen. En altijd met de schoolteams in de weer om het onderwijs voor de kinderen beter te maken, waarbij het streven was om iéder kind echt te zien en op basis daarvan het onderwijsaanbod te geven wat hij of zij nodig heeft.

Inmiddels doe ik met heel veel plezier vrijwilligerswerk bij voetbalvereniging AZSV. Ik ben leider/trainer van Vrouwen 4, waar ook mijn dochter in speelt. Daarnaast ben ik algemeen coördinator van het vrouwen- en meisjesvoetbal.

Ik ben een mensen-mens: ik ga graag met andere mensen om. En daarom vind ik het zo leuk om op het voetbalveld te zijn en spreekt me ook het werk als koster zo aan.

Ik word sinds enkele weken ingewerkt door de twee nieuwe hulpkosters, Anite Verkerk en Jan-Willem Duenk, die net even wat meer ervaring hebben. En ik ontdek  samen met hen welke handelingen er verricht moeten worden. Op zaterdag tijdens de voorbereiding in Elim en in de kerk en op zondag voor, tijdens en na de dienst.

Ik heb nu twee zondagsdiensten meegedraaid als hulpkoster, terwijl telkens een van hen de koster was. En dat is me goed bevallen! Ik begin het steeds leuker te vinden. Heb al de nodige kerkgangers ontmoet en de hand gedrukt. En ik merk weer hoe fijn ik het vind om in de kerk te zitten en daar nu m’n werk te doen.

Deze week heb ik een fijn gesprek gehad met Ger-Jan Voerman, die met veel passie sprak over het werk als koster en die mij voorzag van de nodige tips vanuit zijn ervaring. Hoe fijn is dat! Want er komt toch wel het een en ander bij kijken.

Op zondag 8 september a.s. is dan mijn vuurdoop als koster. Ik heb er zin in, maar vind het ook nog wel een beetje spannend.

Ik ga ervoor!