In de vergadering van de grote kerkenraad van 21 mei 2024 is de jaarrekening vastgelegd.
Hierbij een korte toelichting op de cijfers. Op Kerkvenster.nl is onder de knop ANBI nog wat meer informatie te vinden.
Resultaat
Het operationeel resultaat is uitgekomen op -/- € 34.253. Het was een bewuste keuze om een deel van de reservering voor noodhulp, die in de coronaperiode is gevormd, versneld af te bouwen en dat zorgt in dit overzicht voor een schijnbaar verlies. Daarom was er ook een negatief resultaat voorzien van -/- € 49.000 (met wat incidentele zaken, hieronder niet weergegeven). Het verschil wordt met name veroorzaakt door meer inkomsten dan begroot. We zijn daarom al met al zeer tevreden over dit resultaat.
Baten
De operationele baten waren ruim 8% hoger dan begroot, een stijging van bijna € 22.000.
De opbrengsten van pachtgronden zijn weer wat verder gestegen door nieuwe aankopen en door indexatie van bestaande contracten.
In zijn algemeenheid is er ruimhartig gegeven door de leden, zowel in de Diaconale Rondgang als via overige giften. Opvallend was dat er ook vaak met een speciaal doel gegeven werd. De inkomsten doorzendcollectes zijn daardoor nauwelijks gedaald t.o.v. het vorige jaar.
Lasten
In 2023 is in totaal bijna € 7.000 meer besteed dan begroot. We maken een onderscheid in kosten en donaties.
- Kosten
Kosten pachtgronden lijken lager dan begroot, maar dit wordt veroorzaakt door een
boekhoudkundige verplichting. De ontvangen erfpachtkoopsommen worden opgenomen op de balans en vallen vervolgens in 26 jaar vrij, en dit komt in FRIS als opbrengsten bij de kosten.
Kosten beheer, administratie en archief lijken sterk gestegen t.o.v. 2022, maar dit wordt veroorzaakt door een vaste jaarlijkse bijdrage aan het multimediateam van de kerk. Deze kosten waren er ook in 2022, maar toen is de bijdrage voor het multimediateam geboekt op Diaconaal werk plaatselijk.
Rentekosten zijn nogal hoger dan begroot, maar datzelfde geldt aan de opbrengstenkant.
Al met al waren de kosten begroot op € 41.000 en was het resultaat € 44.191 om aangegeven redenen. Overigens moet opgemerkt worden dat een kwart van deze kosten (€ 11.575) een verplichte afdracht aan de centrale PKN-organisatie betreft.
- Donaties
Diaconaal werk plaatselijk is hoger dan begroot, veroorzaakt door twee afwijkingen t.o.v. de begroting: de Protestantse Bezoekdienst had nog saldo op haar rekening en heeft de helft (€ 15.000) van de toegezegde € 30.000 besteed. Daartegenover is bijna € 28.000 besteed aan de nieuwe toiletwagen van de recreatiecommissie (kampweken voor kinderen).
De werkgroep HVWD heeft haar doelstelling van ca. € 50.000 ruim gehaald. Verdeeld over 31 verschillende doelen werd een totaalbedrag van € 79.680 overgemaakt. Dit is in lijn met de ca. € 25.000 die extra besteed is vanuit de reservering voor noodhulp. Op de balansdatum was nog € 48.511 hiervoor gereserveerd. Dit bedrag wordt in de komende jaren verder afgebouwd.
Voor het overige liggen de resultaten redelijk in lijn met de begroting, al zijn er wat regionale verschuivingen. Hierop wordt geen actief beleid gevoerd, de diaconie van de PG Aalten probeert daar te ondersteunen waar het nodig is. Indeling per regio staat daarbij niet direct op het netvlies.
In cijfers ziet dat er als volgt uit:
Al met al is het college van diakenen erg tevreden over verloop van het jaar 2023. Er is veel geld binnengekomen en we hebben, met best veel inspanning, mooie bestedingen gevonden voor de donaties van onze leden. U kunt hier regelmatig over lezen in KerkVenster. We hopen daarom dat u ook tevreden bent over onze werkzaamheden, maar willen graag benadrukken dat suggesties voor doelen altijd welkom zijn.
Namens het college van diakenen,
Johan van Eerden,
penningmeester
Hieronder het tweede gedeelte van de bijdrage van mevr. M. Molenaar namens Caritasu, een Stichting die een aantal kindertehuizen en een woonvoorziening voor meervoudig gehandicapten in Suriname ondersteunt en een donatie van de diaconie van de Protestantse Gemeente Aalten ontvangen heeft.
Tijdens ons jaarlijkse winterverblijf in Suriname bezoeken we de kinderhuizen en de woonvoorziening voor meervoudig gehandicapten die dankzij donateurs van het Child Welfare Fund ondersteund worden.
- Kinderhuis Olga Clarck van stichting Open Poort in Nieuw Nickerie
Het kinderhuis Olga Clarck kennen we inmiddels wat beter. Nieuw-Nickerie ligt helemaal aan de westgrens met Guyana en je bent echt wel een uur of vier onderweg om er te komen. We hebben een aantal keren gebruik mogen maken van het gastenverblijf in het huis. Dan maak je het dagelijks leven mee van de vroege ochtend, als je hoort dat een paar kinderen hun voorschoolse taak uitvoeren: het aanharken van het erf, tot de avond als het bedtijd is. Als gast wordt je overigens ook ingeschakeld. Mijn taak was dan om ‘s morgens broodjes te helpen smeren en uitdelen.
In dit kindertehuis zijn Gilliano en Rachel Eli de ‘pleegouders’ van veertig kinderen. Zij worden ondersteund door een zus van Rachel, Elisabeth, die ook in het huis woont. En verder is hun oudste dochter indien nodig betrokken bij het reilen en zeilen van het dagelijks tehuis-leven, evenals diverse ex-pupillen die hand- en spandiensten verrichten.
Gilliano is een pedagoog in hart en nieren, en dat zie je zodra hij in het vizier komt van de kinderen. De een doet zijn beklag over een plagend kind, de ander moet getroost want heeft zich pijn gedaan, de derde wil een aai over de bol…. Er zijn duidelijke regels in dit huis en er is vooral heel veel liefde voor de kinderen.
Vol trots liet Gilliano de opgeknapte doucheruimten zien van de meisjesvleugel. Nieuw betegeld, nieuwe douches, fris geverfd. Allemaal zelf gedaan met hulp van de oudere jongens, die op deze manier hun handen leren gebruiken. Voor het contrast hebben we ook maar de kant van de jongens bekeken, wat het volgende project is. Niet overbodig mag ik wel zeggen. Eerlijk gezegd schrokken we van de slechte staat van deze sanitaire ruimte, waar het beslist niet fris rook. Maar het komt goed.
De kinderen kennen ons inmiddels ook en twee middagen heb ik heerlijk met een groepje geknutseld. De grotere meisjes hielpen mij met de kleintjes. Ze maakten crêpepapieren bloemen en pompons van wol. Voor de hele kleintjes had ik ‘toverkrasblaadjes’ en een prikblok meegenomen. Ook de iets grotere jongens waren fanatiek aan het krassen en toverden de mooiste kleuren tevoorschijn. Ik had spijt dat ik daar niet veel meer van had meegenomen. Daar moet volgend jaar meer van mee in de koffer!
- De woonvoorziening voor meervoudig gehandicapten van de Mr. Huberstichting in Tamanredjo
Vanaf 2018 kennen we de bewoners van de woonvoorziening in Tamanredjo. Feitelijk ligt de kern van onze activiteiten hier bij deze groep, die we tweemaal per week bezoeken. De eerste jaren in een verouderde en volkomen ongeschikte woning, gezien de aard van de beperkingen van de bewoners. Vorig jaar mochten we helpen bij de verhuizing van de groep naar de nieuw gebouwde woonvoorziening. Dat was vlak voor onze teugkeer naar Nederland. Dit jaar konden we dus echt ervaren wat voor geweldige verbetering dit huis betekent, zowel voor de bewoners als voor de verzorgenden.
De bewoners hebben zeer verschillende beperkingen. Het voert te ver om ze hier aan u voor te stellen. Maar wees er zeker van dat ze stuk voor stuk ingewikkelde beperkingen hebben en 100% zorgafhankelijk zijn. En ook hier speelt weer het probleem van de exploitatie. Het zou in Nederland ondenkbaar zijn, maar op deze groep van acht ernstig beperkte volwassen bewoners staat van vrijdagmiddag tot maandagmiddag één enkele verzorgende! Ook door de week is er een 48-uursdienst, maar dan zijn er overdag tenminste ook nog een kokkin en enkele administratieve krachten aanwezig, die een handje kunnen helpen indien nodig. Alhoewel daar ook niet zomaar op gerekend kan worden, want men houdt zich hier graag strikt aan het eigen takenpakket.
Hoe dan ook, in de tijd dat wij hier zijn, hopen we in ieder geval op zondag, als de verzorgende het helemaal in haar eentje moet rooien, enige steun te kunnen bieden. Elke zondag kook ik eten voor de groep en rijden we ‘s morgens op tijd naar Tamanredjo. Ed maakt met een aantal bewoners een paar ritjes met de bakfiets. Zo komen ze het terrein af en zien ze weer eens wat anders. Hij rijdt langs buurtbewoners, maakt een praatje en een grapje. Ze vinden het heerlijk en willen maar al te graag instappen.
Mevr. Saliema Jahangir heeft me gevraagd of ik haar zou kunnen helpen met het opzetten van een financieel adoptieprogramma voor deze specifieke groep bewoners.
Voor verdere info : http://www.huberstg.org/