Dialect in de kerke…

Op zondagmorgen 10 november is in de Aaltense Zuderkerke weer een kerkdienst in d’n Streektaal.

Wim Heusinkveld, van oldsheer Aaltenaar, maor al sinds 35 jaor wonnend in Drenthe, is uut-eneugd um as verteller hieran met te warken.

An de hand van d’n uutspraok:   ‘KALM AN… en rap ‘n betjen’ zal hee ingaon op een problematiek wiet teggenswaordeg völle leu teggenkomt, of ‘an den lijve ervaart’. Namelek ’t gevuul ‘opgebrand te waen’, of d’r teggen an te zitten. ‘Burn-out’ zegt ze dat in ‘good Hollands’.

Wim – wiet zich ooit ‘ummescholen’ van varkensboer naor Zen-leraar –  wil dat veural doon vanuut ziene ervaringen op (veurhen) De Maanhoeve in Exloërveen waor hee, samen met ziene vrouw Ida, heel wat groepen hef begeleid wiet daor teggenan liepen, of anderszins de behoefte vulen um ‘s een hörtjen de Rust en de Stilte te ondergaon. En daornao dan geregeld weer ‘fris an’ – en vake op een ándere maniere – met wieter können.  Kortum; een utermaote geschikt onderwarp, um es op een ‘röstdag-morgen’ bi-j stille te staon.

D’n dienst is onder begeleiding van Heidi Ebbers en muziekgroep NooTzaak, met ondersteuning van de dialectcommissie. Inloop is um 09.30 uur en wieters begönt ‘t um 10.00 uur  met veuraf en naotied koffie, thee of limonade.

NB Ok te volgen op www.kerkvenster.nl/kerkbeeld. 

Mag ik me even voorstellen: Ik heet al 72 jaar Wim Heusinkveld.

Tot 1991 was ik varkensboer in Aalten en actief lid van de gereformeerde kerk. (Jeugddiensten, Youth for Christ).

Toen ben ik met mijn gezin verhuisd naar Drenthe en daar verdergegaan als varkensboer en weer actief in het kerkelijk leven. (jeugdouderling en preses)

Na 35 jaar (als 15e generatie) met veel plezier boer te zijn geweest waren mijn vrouw,

Ida te Lindert, (ook Aaltense boerendochter) en ik eraan toe om onze droom te volgen en hebben daar een nieuw meditatiecentrum gebouwd. We noemden het

De Maanhoeve, een centrum voor bewustzijnsontwikkeling.

Ida werd psychotherapeut en ik werd boer/zenleraar.

Dit werd een plek waar mensen in een veilige omgeving konden stoppen, voor beoefening van Mindfulness en zich weer bewust konden worden van de essentie en balans in hun leven. Naast thema-retraites, zoals Eigenliefde, Angst en Vertrouwen, Innerlijk Kind, gaven we ook veel Stilte-retraites omdat wij denken dat stilte de kortste weg naar geluk is. Na met veel plezier 500 retraites en 15000 deelnemers begeleid te hebben naar de verbinding met hun hart zijn we twee jaar geleden gestopt met dit meditatiecentrum. Ik werd 70, en we gaan nu verder als ‘De Kleine Maanhoeve’. We geven nog steeds een zevental (stilte)retraites per jaar. Nu bij een meditatiecentrum in Winterswijk (‘Kairos’ Kotten).

Ik verheug me erop om 10 november na 35 jaar weer samen met jou in de Zuiderkerk te zijn en met elkaar, in het ons zo vertrouwde Aalten, na te denken over meer ‘Kalm an’ in ons leven, aan de hand van het verhaal van die andere (schapen)boer: David. 

Tot dan.

                                                                                                Wim