Mekare vastehollen
De afgelopen twee en een half jaor waren veur ons biezunder. Bi-j mien brak d’r hier en daor weer wat en d’r was nogal wat veur neudeg um alles weer lieke te kriegen. Kortumme wi-j bunt een aantal operaties wieter en ne hoop trammelant d’r umhen. Tussendeur stevenen wi-j af op ’t stoppen en verkopen van ons melkveebedrief. Al met al gin kleine gebeurtenissen, en met völle denkwark. Veur ’t zowiet was ging d’r heel wat an veuraf. In dee tied waren d’r ok heel verdrietege momenten met zeke familieleden en vrienden. Dat trok d’r bi-j. Toch was ’t neet allemaole naregheid, want ’t mooie um te vermelden is, dat wi-j in dee tiedsspanne ok nog twee keer opa en oma mochten worden. Twee kleine kaerltjes wee-t al ne hoop plezeer en liefde hebt ebracht. Maor dan kan d’r in zonne tied wal völle deur ow hen gaon, en is vlot schakeln wal een handege eigenschap. Gelukkeg hebbe wi-j den alle dree, Jan en ik en onze dochter wee-t bi-j ons in de maatschap zit, en dat meek ’t veural rond de boerderi-je wal makkeleker. ’t Is neet ’t ende van de wereld en noo in dizzen mooien tied komt d’r wal weer andere dinge op ons pad. Bi-j dit alles he’w trouwens ok nog een olde boerderi-je ekocht, waor-t wi-j een ni-j huus gaot bouwen en hef onze dochter met eur man een huus in Lechtenvoorde ekocht. Dit effen veur de beeldvorming van hectiek en völle an de kop hebben. Dan was d’r ok nog ’t een en ander te doon in de kerke. Ik hoef daor neet op in te gaon en dat was ik ok neet van plan, want daor is al ne helen hotte en heel völle aover epraot. ’t Kan niks helpen at ik daor ok nog iets over gao zeggen. Wi-j könt ok niks zeggen, want wi-j hebt d’r ons ok neet völle an estuurd deur bovvenstaonde redenen. Wi-j kwamen zelfs ne helen tied neet of nauweleks in de kerke. Dat ging ne tied lang neet. Wi-j gaot d’r ok van uut dat de mensen wee-t ’t wark doot veur de kerke, daor genog harte veur hebt um te wetten wat good is, en d’r met wiesheid met umme gaot. In plaats van in de kerke was onze coronatied verlengd en zate wi-j ’s zondags samen in de kamer kerke te kieken. Mooi dat zoiets kan a’j neet könt gaon. ’t Was ok neet dat wi-j niks gin contact hadden, want dat hadde wi-j wal degelek. Onze pastor Netty kwam heel geregeld en dat was fijn. Een aantal van dee gebeurtenissen waren niet misselek en een betjen steun van eure kante was heel welkom. ’t Is altied gezelleg at ze d’r is, en wi-j könt heel good samen praoten. Dan kump de buurvrouwe wee-t ok warkt veur de kerke nog ’s langs met een bleumken, of zo maor mensen wee-t uut de kerke blomen brengt, of zo maor effen langskomt en dat veult heel warm en betrokken. De kerkgemeenschap dut völle good en belangriek wark. Dee positiviteit könt onze domneers en pastors en vri-j-willigers wal gebroeken. Ze doot allemaole hun beste en kriegt ok vast wal ’s wat aover zich hen. Dinge wee-t ze vake neet ens könt veranderen of waoran ze part nog deel hebt ehad. Neet dat ze mien dat ezegd hebt, laot dat dudelek waen. Nee, met een betjen gezond verstand kan ik mien dat ok zo wal bedenken. ’t Geet mien d’r maor umme dat enkel en allene de boel afbranden gin good plan is. Een betjen goeie wil en met zien allen ons best doon, um ’t fijn te hollen is toch neet te völle evraogd. Alles könne wi-j noo eenmaol neet veranderen naor onze wensen. Al mot ik noo wal een betjen inconsequent waen, want ik had zondag met ’t Aovendmaol ne schokkende ervaring. Al dee tied dee ik neet naor de kerke ging, heb ik gin Aovendmaol können vieren. Sinds ne waeke of dree zitte wi-j weer in de kerke en zondag 12 mei was ’t Aovendmaol. Wi-j hadden ons al bedacht: ‘daor wille wi-j hen,’ en dat kon ok. t Was ne fijnen dienst met ne mooie praeke en mooie liedjes. Ton ’t Aovendmaol begon zat ik d’r min of meer klaor veur. Klaor veur een bepaald warm en intens geveul. Ik kreg brood an-ereikt en een bekertjen wien. Ik zal veur de dudelekheid maor zeggen dat ’t jo niks uutmek wat veur wien a’j drinkt en dat ik alle argumenten veur alcoholvri-je wien kenne, maor a’j d’r neet op raekent dan is ’t ne schok a’j dat zoere grei in de mond kriegt, want kwalitatief krig ’t van mien gin pries. De biezundere zeute warme smaak van de echte aovendmaolswien wee-t zo warm deur ’t lichaam trök, gaf t altied een extra dimensie en ik was effen helemaole van mienen tekst af. ’t Zoere grei had ne naren naosmaak en ik kon effen niks veulen van ’t Aovendmaol. Naodat ik mien herpakt had, bedacht ik mien dat ’t best gek is dat miene belaeving zo samenhing met de smaak van de wien. Ik zal d’r wieter neet aover drammen. Iets in de trant van ‘de toon mek de muziek’ en nog zo ene: ‘weet ne hond wil slaon kan altied wal ne stok vinden’. De volgende kere wet ik dat ik iets anders mot verwachten en wee wet, hebt ze dan wal weer iets anders bedacht. Toch was het ondanks dat kleine onbedudende zoere slöksken weer good um d’r bi-j te waen. ’t Is ok de ontmoeting. Mensen dee bli-j bunt da’j d’r weer bunt, dat veulen heel hartverwarmend. Een older echtpaar kwam d’r speciaal effen veur bi-j ons praoten en dat deed ons good. Geleuven is iets wat verwaeven is met alle dage en iedere situatie. ’t Umgeft ons volledeg en dus neet allene iets van de kerke. Toch is dat samenkommen met medegeleuvegen, veur ons althans, heel belangriek en ok fijn. Dat had ik enorm emist. Tiedens de afgelopen jaoren heb ik vake röst en berusting möggen ervaren. Zeker was ’t vake moeilek, maor onze Eeuwege God löt ons neet los. Wi-j hebt nooit de belofte ehad dat alles good zol gaon of makkelek zol waen veur wee-t geleuft. Echt neet, en ’t is soms ne harden dobber, maor Jezus is d’r wal bi-j en wi-j hoeft ’t neet allene te deurstaon. Dat is wal ne belofte en ok dat ’t goodkump is ne belofte, waor at wi-j ons altied an vaste möcht hollen. Simpel en makkelek? Absoluut neet, en ok neet vanzelfspraekend, ’t is vake ne strijd. Maor wal ne strijd weet wi-j neet allene hooft te vechten, en dat mek ’t wal warm en ontroerend. Völle warmer as de lekkerste aovendmaolswien. Want met Jezus in ons laeven mögge wi-j enkel warmte ervaren. Biezundere warmte wee-t ons liefdevol en vol erbarmen deur alles hen draagt. En daorbi-j ok nog met de belofte dat ’t goodkump met ons. Neet umdat al onze vinkjes greun bunt, maor umdat Jezus liefdevol is zonder veurwaarden en wi-j Um möcht volgen deur alles hen. En a’j dat met mekare könt delen, bi-jveurbeeld in de kerke, dan is dat heel weerdevol. Veural noo in dizze onrustege wereld en bi-j zovölle haat, verwarring en onverdraagzaamheid hebbe wi-j mekare heel hard neudeg. Lao’w mekare vastehollen. Samen Gemeente waen. Samen in de Naam van Jezus!
Aleid Bongen-Luiten